Oresteia.spot

Over geweld

Geweld heeft vele gezichten. Soms is het openlijk en heftig, we horen al te vaak over racistische, seksistische of homofobe geweldplegingen. Soms is het traag en grondig, zoals de klimaatverandering of sociale ongelijkheid. Soms is het verdoken en structureel.

Geweld werd niet getoond in de tijd van Ayschilos. Aan gruwel ontbrak het nochtans niet in de theaterstukken: van moorden, foltering en verminking tot incest en het offeren van kinderen.

In plaats van het geweld te tonen, werd het uitvoerig beschreven met tot de verbeelding sprekende metaforen en details.
Zo riepen De Grieken het geweld op met hun woorden waardoor ze meteen ook nadachten over het geweld dat ze omschreven.

Hier zie je de vijf moorden die gepleegd worden in Oresteia.

Atreus serveert Thyestes zijn eigen kinderen

Agamemnon vermoordt Ifigeneia

Klytaimnestra vermoordt Agamemnon

Klytaimnestra vermoordt Kassandra

Orestes vermoordt Klytaimnestra en Aighistos

Hoe verbeeld je een kindoffer, hoe verbeeld je een moord van een vrouw op haar man, en hoe ziet het eruit als een zestienjarige zoon zijn eigen moeder vermoordt?

Hoe expliciet toon je geweld in het theater?

En als je het expliciet toont, is dat dan niet wat overdreven?

Maakt bloederig geweld deel uit van de dagdagelijkse beelden op beeldschermen?

In Oresteia van Simon de Vos zie je verschillende manieren om geweld in beeld te brengen. Soms subtiel, dan weer expliciet. 

Welke moord raakt je het meest? Heeft dit te maken met hoe het in beeld wordt gebracht of met de woorden die erachter schuil gaan? 

Opdracht: theatraal sterven

Spelen dat je sterft op scène is als acteur uitdagend en natuurlijk ook leuk om te spelen. Benieuwd hoe dat voelt? 

Verspreid je in de ruimte
Schud kort je ledematen los en zorg ervoor dat je genoeg plaats hebt.
Iemand staat vooraan en regisseert. Een klap in de handen betekent telkens het begin en het einde van een scène.
De regisseur kondigt aan hoe je gaat sterven gevolgd door een klap. De scène eindigt als de regisseur klapt. Je gaat terug in je startpositie staan.

Maak je je sterfscène heel expliciet of maak je het spannend en wek je enkel de indruk van een moord? 

-> Je sterft de traagste dood ooit door honger te lijden
-> Je verslikt je in een druif en sterft
-> Je wordt vanop de rug aangevallen en sterft
-> Je drinkt van een vergiftigde beker en sterft
-> Je krijgt een mes op je keel en sterft
-> Je wordt geraakt door een zwaard en sterft
-> Je glijdt uit en sterft
-> Je lacht jezelf dood
-> Je denkt zo hard na dat je sterft
-> …

EXTRA

 Kies je favoriete sterfscène of verzin er een nieuwe. De andere raden hoe jij aan je einde bent gekomen.
 Iedereen is regisseur, je kan om de beurt een manier van sterven aankondigen.
Je kan in twee groepen werken en naar elkaar kijken.

Over geweld in de samenleving

Er is veel geweld in de samenleving dat ons bereikt via verschillende media. 

Ken jij deze beelden? Weet je in welke context ze gemaakt zijn? 

Zorgt veel geweld zien voor een soort van gewenning of blijft geweld altijd schokkend?

Ten aanzien van welk geweld in de samenleving voel je je echt machteloos? 

Vind je het belangrijk om geweld te zien en te weten wat er gaande is of heb je nood aan beelden die hoop geven?